“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ที่เรียกว่า ‘สัตว์ สัตว์’ ดังนี้,

อันว่าสัตว์มีได้ด้วยเหตุเพียงเท่าไรเล่า ? พระเจ้าข้า !”

ราธะ ! ความพอใจอันใด ราคะอันใด นันทิอันใด ตัณหาอันใด มีอยู่ในรูป ในเวทนา ในสัญญา ในสังขารทั้งหลาย และในวิญญาณ, เพราะการติดแล้ว ข้องแล้ว ในสิ่งนั้น ๆ,

เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่า ‘สัตว์’ ดังนี้

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น หน้า ๔๒๑

(ไทย) ขนฺธ. สํ. ๑๗ / ๑๙๑ / ๓๖๗ : คลิกดูพระสูตร

(บาลี) ขนฺธ. สํ. ๑๗ / ๒๓๒ / ๓๖๗ : คลิกดูพระสูตร