ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! อะไรเล่า ที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท?
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! :

เพราะมีอวิชชา          เป็นปัจจัย   จึงมี    สังขารทั้งหลาย.
เพราะมีสังขาร          เป็นปัจจัย   จึงมี    วิญญาณ;
เพราะมีวิญญาณ       เป็นปัจจัย   จึงมี    นามรูป;
เพราะมีนามรูป         เป็นปัจจัย   จึงมี    สฬายตนะ;
เพราะมีสฬายตนะ      เป็นปัจจัย   จึงมี    ผัสสะ;
เพราะมีผัสสะ           เป็นปัจจัย   จึงมี    เวทนา;
เพราะมีเวทนา          เป็นปัจจัย   จึงมี    ตัณหา;
เพราะมีตัณหา          เป็นปัจจัย   จึงมี    อุปาทาน;
เพราะมีอุปาทาน        เป็นปัจจัย   จึงมี    ภพ;
เพราะมีภพ              เป็นปัจจัย   จึงมี    ชาติ;
เพราะมีชาติ เป็นปัจจัย, ชรามรณะ โสกะปริเวทะทุกขะโทมนัส อุปายาสทั้งหลาย จึงเกิดขึ้นครบถ้วน : ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย! นี้เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท.

เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือ แห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว, จึงมีความดับแห่งสังขาร;
เพราะมีความดับ แห่งสังขาร จึงมีความดับ แห่งวิญญาณ;
เพราะมีความดับ แห่งวิญญาณ จึงมีความดับ แห่งนามรูป;
เพราะมีความดับ แห่งนามรูป จึงมีความดับ แห่งสฬายตนะ;
เพราะมีความดับ แห่งสฬายตนะ จึงมีความดับ แห่งผัสสะ;
เพราะมีความดับ แห่งผัสสะ จึงมีความดับ แห่งเวทนา;
เพราะมีความดับ แห่งเวทนา จึงมีความดับ แห่งตัณหา;
เพราะมีความดับ แห่งตัณหา จึงมีความดับ แห่งอุปาทาน;
เพราะมีความดับ แห่งอุปาทาน จึงมีความดับ แห่งภพ;
เพราะมีความดับ แห่งภพ จึงมีความดับ แห่งชาติ;
เพราะมีความดับ แห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัส อุปายาสทั้งหลาย จึงดับสิ้น : ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้, ดังนี้.

ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๑

(ภาษาไทย) นิทาน. สํ. ๑๖/๑/๑ : คลิกดูพระสูตร