ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุในกรณีนี้ เป็นผู้เห็นกายในกายอยอยู่เป็นประจํา มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะมีสติ กําาจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้;

เป็นผู้เห็นเวทนในเวทนทั้งหลายอยู่เป็น ประจํา ...

เป็นผู้เห็นจิตในจิตอยู่เป็นประจํา ...

เป็นผู้เห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่เป็นประจํา

มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ กําาจัดอภิชฌา และโทมนัสในโลกออกเสียได้.

ภิกษุทั้งหลาย ! อย่างนี้แล เรียกว่ ภิกษุเป็นผู้มีสติ.

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ เป็นอย่งไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุในกรณีนี้ เป็นผู้รู้ตัว รอบคอบในการก้าวไปข้างหน้า การถอยกลับไปข้างหลัง, การแลดู การเหลียวดู, การคู้ การเหยียด, การทรงสังฆาฏิ บาตร จีวร, การฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม, การถ่าย อุจจาระ ปัสสาวะ, การไป การหยุด, การนั่ง การนอน, การหลับ การตื่น, การพูด การนิ่ง.

ภิกษุทั้งหลาย ! อย่างนี้แล เรียกว่ ภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ.

หนังสือปฐมธรรม หน้า ๖๕

(ไทย)สฬา. สํ. ๑๘/๒๒๔/๓๗๔-๓๘๑:คลิกดูพระสูตร

(บาลี)สฬา. สํ. ๑๘/๒๖๐/๓๗๔-๓๘๑:คลิกดูพระสูตร