ภิกษุท.! ภิกษุไม่ละธรรม ๖ อย่างแล้ว เป็นผู้ไม่ควรเพื่อกระทำ

       ให้แจ้งซึ่งทิฏฐิสัมปทา (ความเป็นโสดาบัน).

ไม่ละธรรม ๖ อย่างเหล่าไหนเล่า?  ไม่ละธรรมหกอย่างเหล่านี้คือ :-  

              ไม่ละสักกายทิฏฐิ (ความเห็นว่ากายของตน);

              ไม่ละวิฉิกิจฉา (ความลังเลในปฏิปทาทางดับทุกข์) ;

              ไม่ละสีลัพพตปรามาส (การถือเอาศีลและพรตผิดความมุ่งหมายที่แท้จริง) ;

              ไม่ละอปายคมนิยราคะ (ราคะที่ควรแก่การถึงซึ่งอบาย) ;

              ไม่ละอปายคมนิยโทสะ (โทสะที่ควรแก่การถึงซึ่งอบาย) ;

              ไม่ละอปายคมนิยโมหะ (โมหะที่ควรแก่การถึงซึ่งอบาย) .
      

ภิกษุท .! ภิกษุไม่ละธรรม๖อย่างเหล่านี้แลเป็นผู้ไม่ควรกระทำให้แจ้งซึ่งทิฏฐิสัมปทา.
      

ภิกษุท.! ภิกษุละธรรม๖อย่างแล้วเป็นผู้ควรกระทำให้แจ้งซึ่งทิฏฐสัมปทา.

ละธรรม ๖ อย่างเหล่าไหนเล่า ? ละธรรม ๖อย่างเหล่านี้ คือ:-              

               ละสักกายทิฏฐิ (ความเห็นว่ากายของตน);

              ละวิจิกิจฉา (ความลังเลในปฏิปทาทางดับทุกข์);

              ละสีลัพพตปรามาส (การถือเอาศีลและพรตผิดความมุ่งหมายที่แท้จริง) ;

              ละอปายคมนิยราคะ (ราคะที่ควรแก่การซึ่งอบาย) ;

              ละอปายคมนิยโทสะ (โทสะที่ควรแก่การถึงซึ่งอบาย) ;

              ละอปายคมนิยโมหะ (โมหะที่ควรแก่การถึงซึ่งอบาย) .
 

ภิกษุท.! ภิกษุละธรรม ๖ อย่างเหล่านี้แล้วเป็นผู้ควรกระทำให้แจ้งซึ่งทิฏฐิสัมปทา,

ดังนี้แล.


(ไทย)ฉกฺก.อํ. ๒๒/๓๙๐/๓๖๐:คลิกดูพระสูตร

(บาลี)ฉกฺก.อํ. ๒๒/๔๘๗/๓๖๐:คลิกดูพระสูตร

ภิกษุนั้น, เพราะความสิ้นไปรอบแห่งสังโยชน์สามเป็นผู้สัตตักขัตตุปรมะ

       ยังต้องท่องเที่ยวไปในภพแห่งเทวดาและมนุษย์อีกเจ็ดครั้ง

       เป็นอย่างมากแล้วย่อมกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้.
(หรือว่า)

ภิกษุนั้น, เพราะความสิ้นไปรอบแห่งสัญโญชน์สามเป็นผู้โกลังโกละ

       จักต้องท่องเที่ยวไปสู่สกุลสองหรือสามครั้ง

       แล้วย่อมกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้.
(หรือว่า)

ภิกษุนั้น. เพราะความสิ้นไปรอบแห่งสังโยชน์สามเป็นผู้เป็นเอกพีซี

        คือ จักเกิดในภพแห่งมนุษย์หนเดียวเท่านั้นแล้วย่อมกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้.

(ไทย)ติก. อํ. ๒๐/๒๒๐/๕๒๖.คลิกดูพระสูตร

(บาลี)ติก. อํ. ๒๐/๒๙๗/๕๒๖.คลิกดูพระสูตร