ภิกษุทั้งหลาย ! ถ้าบุคคลย่อมคิดถึงสิ่งใดอยู่ (เจเตติ) ย่อมดำริถึงสิ่งใดอยู่ (ปกปฺเปติ) และ ย่อมมีจิตฝังลงไปในสิ่งใดอยู่ (อนุเสติ)  สิ่งนั้นย่อมเป็นอารมณ์เพื่อการตั้งอยู่แห่งวิญญาณ.

เมื่ออารมณ์มีอยู่, ความตั้งขึ้นเฉพาะแห่งวิญญาณ  ย่อมมี;

เมื่อวิญญาณนั้น  ตั้งขึ้นเฉพาะ  เจริญงอกงามแล้ว,  ความเกิดขึ้น  แห่งภพใหม่ต่อไป  ย่อมมี;

เมื่อความเกิดขึ้นแห่งภพใหม่ต่อไปย่อมมี, ชาติชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย  จึงเกิดขึ้นครบถ้วนต่อไป : ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ย่อมมีด้วยอาการอย่างนี้

พุทธวจน อินทรียสังวร  หน้า ๓๔

(ไทย) นิทาน. สํ. ๑๖/๖๓/๑๔๕. : คลิกดูพระสูตร

(บาลี) นิทาน. สํ. ๑๖/๗๘/๑๔๕. : คลิกดูพระสูตร