จงเป็นผู้มีสติคู่กันไปกับสัมปชัญญะ

ภิกษุทั้งหลาย !

ภิกษุพึงเป็นผู้มีสติอยู่ อย่างมีสัมปชัญญะ: นี้เป็น อนุสาสนี ของเราแก่พวกเธอทั้งหลาย.

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุเป็นผู้มีสติ เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุในกรณีนี้

เป็นผู้เห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ นำออกเสียได้ซึ่งอภิชฌาและโทมนัสในโลก;

เป็นผู้เห็นเวทนาในเวทนาอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ นำออกเสียได้ซึ่ง อภิชฌาและโทมนัสในโลก;

เป็นผู้เห็นจิตในจิตอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ นำออกเสียได้ซึ่งอภิชฌาและโทมนัสในโลก;

เป็นผู้เห็นธรรมในธรรมทั้งหลายอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส    มีสัมปชัญญะ มีสติ นำออกเสียได้ซึ่งอภิชฌาและโทมนัสในโลก.

ภิกษุทั้งหลาย ! อย่างนี้แล เรียกว่า ภิกษุเป็นผู้มีสติ.

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ เป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุในกรณีนี้

เป็นผู้รู้ตัวรอบคอบในการก้าวไปข้างหน้า การถอยกลับไปข้างหลัง การแลดู การเหลียวดู, การคู้ การเหยียด, การทรงสังฆาฏิ บาตร จีวร, การฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม, การถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ, การไป การหยุด การนั่ง การนอน การหลับ การตื่น การพูด การนิ่ง.

ภิกษุทั้งหลาย ! อย่างนี้แล เรียกว่า ภิกษุเป็นผู้มีสัมปชัญญะ.

ภิกษุทั้งหลาย !

ภิกษุ พึงเป็นผู้มีสติอยู่ อย่างมีสัมปชัญญะ :

นี้เป็น อนุสาสนีของเราแก่พวกเธอทั้งหลาย.

ปฐมธรรม หน้า ๒๓๘

(ภาษาไทย) มหา. ที. ๑๐/๘๒/๙๐. : คลิกดูพระสูตร

จิตอธิษฐานการงาน

อานนท์ ! ฐานะที่ตั้งแห่งอนุสสติ มีเท่าไร ?

“มี ๕ อย่าง พระเจ้าข้า !”

ดีละ ดีละ อานนท์ ! ถ้าอย่างนั้น

เธอจงทรงจำ ฐานะที่ตั้ง แห่งอนุสสติที่ ๖ นี้ไว้

คือ ภิกษุในกรณีนี้

มีสติ     ก้าวไป

มีสติ     ถอยกลับ

มีสติ     ยืนอยู่

มีสติ     นั่งอยู่

มีสติ     สำเร็จการนอนอยู่

มีสติ     อธิษฐานการงาน

อานนท์ ! นี้เป็นฐานะที่ตั้งแห่งอนุสสติ

ซึ่งเมื่อบุคคลเจริญกระทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อสติสัมปชัญญะ.

ปฐมธรรม หน้า ๖๘

(ภาษาไทย) ฉกฺก. อํ. ๒๒/๒๙๔/๓๐๐. : คลิกดูพระสูตร