ภิกษุทั้งหลาย ! เราย่อมไม่กล่าวการประสบความพอใจในอรหัตตผล

ด้วยการกระทำอันดับแรกเพียงอันดับเดียว.

ภิกษุทั้งหลาย ! ก็แต่ว่าการประสบความพอใจในอรหัตตผล ย่อมมีได้

เพราะการศึกษาโดยลำดับ เพราะการกระทำโดยลำดับ

เพราะการปฏิบัติโดยลำดับ.

ภิกษุทั้งหลาย ! ก็การประสบความพอใจในอรหัตตผล  ย่อมมีได้

เพราะการศึกษาโดยลำดับ เพราะการกระทำโดยลำดับ

เพราะการปฏิบัติโดยลำดับนั้นเป็นอย่างไรเล่า ?

ภิกษุทั้งหลาย !  บุรุษบุคคลในกรณีนี้ :

เป็นผู้มีศรัทธาเกิดขึ้นแล้ว ย่อ เข้าไปหา(สัปบุรุษ);

เมื่อเข้าไปหา ย่อมเข้าไปนั่งใกล้;

เมื่อเข้าไปนั่งใกล้ ย่อมเงี่ยโสตลงสดับ;

ผู้เงี่ยโสตลงสดับ ย่อมได้ฟังธรรม;

ครั้นฟังแล้ว ย่อม ทรงจำธรรมไว้,

ย่อมใคร่ครวญพิจารณาซึ่งเนื้อความแห่งธรรม ทั้งหลายที่ตนทรงจำไว้;

เมื่อเขาใคร่ครวญพิจารณา ซึ่งเนื้อความแห่งธรรมนั้นอยู่,

ธรรมทั้งหลายย่อมทนต่อการเพ่งพิสูจน์;

เมื่อธรรมทนต่อการเพ่งพิสูจน์มีอยู่ฉันทะ (ความพอใจ) ย่อมเกิด;

ผู้เกิดฉันทะแล้ว ย่อม มีอุตสาหะ;

ครั้นมีอุตสาหะแล้ว ย่อม ใช้ดุลยพินิจ (เพื่อหาความจริง);

ครั้นใช้ดุลยพินิจ (พบ) แล้ว ย่อม ตั้งตนไว้ในธรรมนั้น;

ผู้มีตนส่งไปแล้วในธรรมนั้นอยู่

ย่อม กระทำให้แจ้ง ซึ่งบรมสัจจ์ด้วยนามกาย ด้วย,

ย่อม เห็นแจ้งแทงตลอด ซึ่งบรมสัจจ์นั้นด้วยปัญญา ด้วย.

พุทธวจน ปฐมธรรม  หน้า ๒๙๓.

(ไทย) ม. ม. ๑๓/๑๘๑/๒๓๘. : คลิกดูพระสูตร

(บาลี) ม. ม. ๑๓/๒๓๒/๒๓๘. : คลิกดูพระสูตร